Ιεράπετρα ...περισσότερα για την Ιεράπετρα

... Το κάποτε τεράστιο λιμάνι της Ιεράπετρας έχει, κατά μαρτυρίες ταξιδιωτών του Μεσαίωνα, αποξηρανθεί, και μετατράπηκε σε καλλιεργήσιμη πεδιάδα. Σήμερα μόνο μικρά σκάφη μπορούν να δέσουν ή να αγκυροβολήσουν στο μικρό λιμάνι. Γίνονται προσπάθειες να αναβαθμιστεί ώστε να γίνει προσιτό σε μεγαλύτερα πλοία που θα συνδέουν την Ιεράπετρα με την βορειοαφρικανική ακτή.

Πάνω από το νοτιότερο τμήμα του παλιού λιμανιού βρίσκεται «ο Καλές». Είναι το Ενετικό φρούριο που προστάτευε το λιμάνι και στέγαζε την φρουρά του, που χρειαζόταν προστασία όχι μόνο απέναντι στους εξωτερικούς εχθρούς αλλά και τους ντόπιους, αφού ήταν στρατός κατοχής. Αρχιτεκτονικά, είναι ένα θαυμάσιο δείγμα μεταμεσαιωνικού αμυντικού σχεδιασμού και αξίζει να τον επισκεφθούμε.

Στη Νεά Πόλη της Ιεράπετρας μπορούμε να κάνουμε μεγάλους περιπάτους στο αγοραστικό της κέντρο, το δημοτικό πάρκο και την παραλία της. Η περίπου 6 χιλιομέτρων μήκους παραλία έχει κόσμο σχεδόν όλο το χρόνο, αφού η θερμοκρασία σπάνια πέφτει κάτω από 13º C.

Εκτός από το κολύμπι την ημέρα ή την «υποχρεωτική» επίσκεψη στο τοπικό μουσείο ( στα δεξιά φωτογραφία ενός από τα εκθέμετά του, ένα πήλινο βάζο), αν διανυκτερεύσουμε εδώ, έχουμε πολλά να κάνουμε. Η νυχτερινή ζωή είναι έντονη, τα μπαρ και τα κλαμπ προσθέτουν τις πινελιές τους στο τοπικό χρώμα. Η τουριστική υποδομή καλυτερεύει συνεχώς, και θα βρούμε μεγάλη ποικιλία στα διαθέσιμα καταλύματα. Πρέπει όμως να έχουμε υπ’ όψη μας ένα πράγμα: Η Ιεράπετρα και η περιοχή γύρω από αυτήν είναι από τις πλουσιότερες περιοχές της πατρίδας μας, χάρη στα χιλιάδες θερμοκήπια που έχουν εγκατασταθεί εδώ και που την έχουν κάνει μία από τις μεγαλύτερες παραγωγούς κηπευτικών, ιδιαίτερα ντομάτας, σε όλη την Ευρώπη! Η οικονομία της δεν είναι σε καμία περίπτωση βασισμένη στον τουρισμό, ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τον επισκέπτη.

Όπως και να διαλέξουμε να διαθέσουμε τον χρόνο μας στην Ιεράπετρα, δεν θα μπορέσουμε να ανακαλύψουμε οποιοδήποτε ίχνος από τον γεωστρατηγικό ρόλο που έχει παίξει η πόλη στο παρελθόν, όταν η ναυτική της δύναμη ήταν φόβος και τρόμος σε όλη τη Μεσόγειο, πριν καταστραφεί από τους Ρωμαίους το 67 π.Χ.