Αρκαδία: Ιστορία

Αυτοί που είχαν την Αρκαδία κάτω από το υψηλό βουνό
της Κυλλήνης, κοντά στον τύμβο του Αίπυτου,
όπου ζούνε άντρες που πολεμούν από κοντά, και αυτοί που ζούσαν
στο Φενεό και στον Ορχομενό με τα πολλά πρόβατα και στη Ρίπη
και στη Στρατία και στην ανεμοδαρμένη Ενίσπη και είχαν την Τεγέα
και την όμορφη Μαντινεία, και είχαν τη Στύμφαλο και κατοικούσαν στην Παρρασία, σ' αυτών τα εξήντα πλοία αρχηγός ήταν ο γιος του
Αγκαίου, ο βασιλιάς Αγαπήνορας, και πολλοί Αρκάδες που ήξεραν
καλά να πολεμούν είχαν μπη σε καθένα πλοίο. Γιατί ο ίδιος ο
βασιλιάς του στρατού Αγαμέμνονας τους είχε δώσει καράβια
με όμορφο κατάστρωμα να περάσουν τον κρασάτο πόντο,
επειδή αυτοί δεν ανακατεύονταν με τις δουλειές της θάλασσας.

Ομήρου Ιλιάδα: Μετάφραση Όλγας Κομνηνού-Κακριδή

Η Αρκαδία πρωτοκατοικήθηκε από τους Πελασγούς, που τους διαδέχθηκαν οι Δωριείς.  Οι Αρκάδες ίδρυσαν πολλές αποικίες, ανάμεσα σ΄αυτές την Πάφο στην Κύπρο, την Πέργαμο στη Μικρά Ασία, την Ρώμη στην Ιταλία και την Τραπεζούντα στον Εύξεινο Πόντο.  Οι πιο σπουδαίες πόλεις τους υπήρξαν η Τεγέα και η Μαντίνεια, η τελευταία, όμως, υπέστη πολλές καταστροφές, καθώς βρέθηκε στο πλευρό των Αθηναίων κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο.

Ο Επαμεινώνδας από τη Θήβα πρωτοστάτησε το 369 π.Χ. στη δημιουργία της Αρκαδικής Ομοσπονδίας παρά τις αντιρρήσεις της Σπάρτης.  Το 243 π.Χ. η Αρκαδία εντάσσεται στην Αχαϊκή Συμπολιτεία.  Σύντομα, σαν αποτέλεσμα των ενδοελληνικών συγκρούσεων, η χώρα θα πέσει σαν ώριμο φρούτο στα χέρια των Ρωμαίων.  Η ερήμωση της Αρκαδίας κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους θα είναι ολοκληρωτική.  Οι αιώνες που θα ακολουθήσουν ονομάζονται Αρκαδικός Μεσαίωνας.  Οι Φράγκοι κατακτούν την περιοχή τον 12ο αιώνα και τους διαδέχονται οι Οθωμανοί το 1458.

Όντας στο κέντρο της Πελοποννήσου, ο έλεγχος της Αρκαδίας κατά την Επανάσταση του ‘21 ήταν πρωταρχικής σημασίας για την έκβασή της.  Οι Έλληνες επαναστάτες κατάφεραν να καταλάβουν την Τρίπολη μετά από πολύμηνη πολιορκία το Σεπτέμβρη του 1821.  Η πόλη υπέστη πολλές καταστροφές κατά τη διάρκεια του αγώνα, με μεγαλύτερη αυτή από το βομβαρδισμό του Ιμπραΐμ Πασά το 1827. 

Στον περισσότερο από έναν αιώνα που ακολούθησε, η Αρκαδία παρέμεινε ένα λίγο-πολύ κλειστό οροπέδιο.  Μόνο τα τελευταία τριάντα χρόνια, με τη διάνοιξη οδικών αξόνων από και προς τις γειτονικές περιοχές, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για μια τουριστική ανάπτυξη, που, φαίνεται, θα αποβεί ο κυριότερος πλουτοπαραγωγικός τομέας της τοπικής οικονομίας.