Βόρεια της Εφέσου, 8 χλμ από την κωμόπολη Σελτζούκ, ψηλά στο βουνό Κορεσό (Μπιουλμπούλνταγ), θρυλείται πως βρίσκεται το σπίτι της Παναγίας, όπου έζησε τα τελαυταία χρόνια της ζωής της. Είναι στην πραγματικότητα πάνω σε μία ταράτσα, απ' όπου μπορεί κανείς να αγναντέψει τη θάλασσα και τα νησιά του Αιγαίου.
Μία Γερμανίδα καλόγρια, η Κατερίνα Έμεριχ (1774-1824) οραματίστηκε το σπίτι της Παναγίας και έκανε την περιγραφή του, χωρίς ποτέ να έχει πατήσει το πόδι της στην περιοχή. Ο διευθυντής του κολλεγίου της Σμύρνης παπάς Poulin διάβασε το 1890 το βιβλίο με την περιγραφή της μοναχής και οργάνωσε εκστρατεία αναζήτησης του σπιτιού. Μετά από ένα χρόνο ανακαλύφθηκαν τα ερείπια του σπιτιού, που, όπως διαπιστώθηκε, συγκέντρωνε κάθε Δεκαπενταύγουστο τους Χριστιανούς της περιοχής για τον εορτασμό της Κοίμησης. Αυτή η σύμπτωση, καθώς και το ότι τα κάρβουνα που βρέθηκαν μέσα στο τζάκι χρονολογήθηκαν στον 1ο αιώνα, έπεισαν την Καθολική Εκκλησία να αναγνωρίσει την γνησιότητα του σπιτιού. Έγινε αναστήλωση του σπιτιού, διατηρώντας τα θεμέλια και χαράζοντας μία διαχωριστική γραμμή, που φαίνεται στη φωτογραφία μας, ανάμεσα στο παλιό και το νεώτερο κτίσμα. Έτσι δημιουργήθηκε μία μικρή σταυροειδής Μονή, την οποία υπηρετούν καλόγριες της Δυτικής Εκκλησίας, που φαίνονται, και αυτές, στις φωτογραφίες μας.
Φωτογραφίες: Νίκος Μπουγάς
Μπορείτε να μεγεθύνετε τις φωτογραφίες κάνοντας κλικ.
Το σπίτι της Παναγίας: Πληροφοριακή πινακίδα
Για όσους ενδιαφέρονται να τη διαβάσουν, ακολουθεί η ίδια πινακίδα σε δύο μισά, ώστε να είναι αναγνώσιμη
Το σπίτι της Παναγίας: Πληροφοριακή πινακίδα α
Το σπίτι της Παναγίας: Πληροφοριακή πινακίδα β
Το σπίτι της Παναγίας
Το σπίτι της Παναγίας
Το σπίτι της Παναγίας
Το σπίτι της Παναγίας
Η διαχωριστική κόκκινη γραμμή ανάμεσα στα θεμέλια του 1ου αιώνα και το νεώτερο κτίσμα.
Το σπίτι της Παναγίας: Το προσκύνημα
Το σπίτι της Παναγίας: Οι καθολικές καλόγριες που υπηρετούν τη Μονή
Το σπίτι της Παναγίας: Η Κρήνη
Το σπίτι της Παναγίας: Ο Τοίχος των ευχών
Οι πιστοί στερεώνουν ένα κομμάτι πανί για την εκπλήρωση της ευχής τους. Το ίδιο γίνεται και σε άλλους Χριστιανικούς ναούς στην Τουρκία, και Ορθοδόξους, π.χ. στην περιοχή των Πριγκηπονήσων.